《水调歌头·秋色渐将晚》是宋代词人叶梦得退隐山野后创作的一首词。当时金兵南犯,朝廷动荡,词人虽归隐田园,但仍心系家国的情怀。所以写下此词,借以抒发自己内心的悲愤和对国事的忧虑之情。该词词意陡然曲折,情感再三转折,造成了词的峭骨和逸致,使其十分耐咀嚼。作品原文 水调歌头 宋朝 叶梦得 秋色渐将晚,...
叶梦得〔宋代〕霜降碧天静,秋事促西风。寒声隐地初听,中夜入梧桐。起瞰高城回望,寥落关河千里,一醉与君同。叠鼓闹清晓,飞骑引雕弓。岁将晚,客争笑,问衰翁。平生豪气安在,沈领为谁雄。何似当筵虎士,挥手弦声响处,双雁落遥空。老矣真堪愧,回首望云中。译文 霜降时节,天凉之际,碧天万里,...
水调歌头叶梦得翻译及赏析 网讯 网讯| 发布2021-11-17 翻译:秋色日渐变浓,金黄的菊花传报霜降的信息。小窗低户深深掩映在菊花丛中,小路盘山而上,曲折倾斜。询问山公到底有什么心事,(原来是不忍心)坐看时光轻易流逝而双鬓花白。在太湖边上徘徊凝望,天空澄澈,湖水映照着明丽的彩霞。 追忆往日,漂泊不定,走遍天涯海角...
水调歌头①叶梦得九月望日,与客习射西园,余偶病不能射,客较胜相先。将领岳德,弓强二石五斗,连发三中的,观者尽惊。因作此词示坐客。前一夕大风,是日始寒。霜降碧天静,秋事②促西风,寒声隐地初听,中夜入梧桐。起瞰高城回望,寥落关河千里,一醉与君同。叠鼓闹清晓,飞骑引雕弓。岁将晚,客争笑,问衰翁:...
《水调歌头·九月望日》是南宋词人叶梦得写的一首词。上阙描写了一片萧瑟的秋景,登高眺望寥落关河千里。下阙描写习射的情景,慨叹自己衰老,抒发了自己爱国的赤诚。全词情景交融,笔力雄杰,沉郁苍健,具有豪放风格。作品原文 水调歌头 九月望日,与客习射西园,余偶病不能射,客较胜相先。将领岳德,弓强二石五斗...
水调歌头 · 秋色渐将晚 【宋】叶梦得 秋色渐将晚,霜信报黄花。小窗低户深映,微路绕敧斜。为问山翁何事,坐看流年轻度,拚却鬓双华?徙倚望沧海,天净水明霞。念平昔,空飘荡,遍天涯。归来三径重扫,松竹本吾家。却恨悲风时起,冉冉云间新雁,边马怨胡笳。谁似东山老,谈笑静胡沙!【译文】秋色日渐变浓...
水调歌头 宋·叶梦得 九月望日,与客习射西园,余偶病不能射,客较胜相先.将领岳德,弓强二石斗,连发三中的,观者尽惊.因作此词示坐客.前一夕大风,是日始寒. 霜降碧天静,秋事促西风. 寒声隐地初听,中夜入梧桐. 起瞰高城...
水调歌头宋代:叶梦得 何处难忘酒,朱夏日偏长。湖山地胜潇湘,十里芰荷香。柳外新蝉惊晚,楼上疏帘重翠,簟枕晚生凉。纨扇摇霜月,曲水泛流觞。 流年去,今古梦,几千场。虚名浮利,输却几许好时光。幸有碧云深处,存取朱颜绿鬓,流落又何妨。莫厌人间世,频入醉中乡。
水调歌头①(宋)叶梦得 九月望日,与客飞射西园,余偶病不能射。客较胜相先。将领岳德,弓强二石五斗,连发三中的,观者尽惊,因作此词示坐客。 霜降碧天静,秋事促西风。寒声隐地初听,中夜入梧桐。起瞰高城回望,寥落关河千里,一醉与君同。叠鼓闹清晓,飞骑引雕弓。岁将晚,客争笑,问衰翁:平生豪气安在?